อยู่กับเพื่อน.. และอยู่กับตัวเอง...

วันก่อน ลองหันกลับมามองดูตัวเอง

ช่วงเวลาที่อยู่คนเดียว อยู่กับตัวเอง  โลกที่ไม่ได้เปิดรับใครเข้ามา
และช่วงเวลาที่อยู่กับเพื่อนๆ ในใจที่มีเพื่อนอยู่ มีชีวิตและความคิดอย่างที่คนปกติเป็นกัน

ต่างกันนะสองด้านนี้ แต่ถ้าไม่คิดมอง ก็ไม่เคยจะได้เห็น...

..
ด้านหนึ่งมีโลกเป็นของตนเอง มีชีวิตที่มิได้เปิดรับใครเข้ามา มีชีวิตอยู่กับตัวเอง

อีกด้านหนึ่งที่มีเพื่อนอยู่ในใจตลอด คิดอะไร ทำอะไร ก็นึกถึงเพื่อนเสมอ
..

ถ้าถามเราว่า เห็นอะไรที่แตกต่างระหว่างสองด้านนี้
หนึ่งล่ะคือปริมาณการพูด - -*
ใครที่เจอเราในโหมดอยู่กับตัวเองจะพบว่าเราพูดน้อยมาก ถามคำตอบคำ อาจะมีขาดบ้าง แต่ไม่เกิน
แต่ถ้าอยู่ในโหมดอยู่กับเพื่อน จะพูดมากหน่อย แต่ก็ยังน้อยกว่าหลายๆคนอยู่ดี..

โอ..เพิ่งพบความจริงว่าเราไม่ได้ติดเชื้อพูดมากของใครมา ที่แท้ก็เปิดโหมดลับนี่เอง - -*

นอกจากนี้ เรายังพบว่าการที่เราอยู่กับตัวเองในโลกที่ไม่มีใคร ทำให้เราคิดมาก คิดเรื่องนี่นั่นต่างๆมากมาย เป็นสิ่งหนึ่งที่ทำให้เราต่างจากคนอื่น