Friday, September 16, 2005

FW: **เดะศิล มอบให้ เดะวิทย์**

กินใจโคตร ......

อ่า..สักวาห้องคิงส์กะห้องบ๊วย
ว่ากันด้วยความลำเอียงน่าอิจฉา
ห้องบ๊วยโดดคาดโทษต่างนานา
นายเด็กห่าเด็กเหวเด็กเลวทราม
ห้องคิงส์โดดเขาไปหาความรู้
น่าเชิดชูหายไปทัศนศึกษา
เรียนแบบเก่งเปิดโลกนอกตำรา
ไม่มี ว่าเพราะเขาเก่งเด็กเรียนดี
ขอถามว่าต่อยกันใครจะผิด
ไม่ต้องคิดเด็กห้องคิงส์ถูกสิพี่
เขาเด็กเรียนไม่หาเรื่องไม่ราวี
ไม่เคยมีความผิดที่ติดตัว
เด็กห้องบ๊วยโดนตราหน้าว่าห่าเหว
ชั่วช้าเลวมาสายไม่เป็นที่
ไม่เข้าเรียนเกเรผิดทุกที
ทั้งๆที่เด็กสายวิทย์ผิดเหมือนกัน
เรื่องมาสายข้ออ้างนั้นมีเยอะ
ขอผมเหอะขอแฉเป็นหน้าที่!
เด็กห้องบ๊วยมาสายตายทุกที
อ้างนู่นนี่มัวเล่นเกมส์ให้มันมือ
เด็กสายวิทย์อ่านหนังสือเลยตาลาย
หลับในห้องไม่เป็นไรครูไม่เห็น
ทีผมหลับโดนเฉ่งว่าแสนเลว.
โคตรเสียเซ้วเด็กห้องบ๊วยผิดทุกที
ปล่อยเขาเถิดเขาเรียนหนักมากเกินไป
ให้อภัยไม่เป็นไรเด็กสายวิทย์
แต่อยากแฉบางอย่างที่ฝังจิต
คือมันติดเล่นเกมส์ที่ร้านคอม
อ่านหนังสือข้างในใช่หรือเปล่า
สอดไส้เข้าเล่มในโป๊ทุกเล่ม
พอถึงจารย์จับได้โหโคตรเซง
ให้ครื้นเครงเรียนหนักเลยพักใจ
ไม่เป็นไรหรอกครับเด็กห้องวิทย์
ท่านไม่ผิดท่านประเสริฐเป็นไหนๆ
ท่านจงเรียนจงเก่งแข่งกันไป
ข้างหน้าไซร้ท่านคงได้สมใจกัน
จะเป็นหมอฆ่าเมียก็เอาเสีย
เอ็นจิเนียร์ตึกถล่มดั่งใจหวัง
ส่วนพวกผมห้องบ๊วย!ไม่จีรัง
วันหน้ายังไม่รู้เป็นอะไร
ห้องบ๊วยเอ๋ยเล่นเข้าเถิดให้สนุก
อย่ามัวทุกข์ไปแข่งเขาจะเฉาได้
เรียนให้ฮามาให้เฮเป๋บ้างไม่เป็นไร
ชีวิตไซร้มีรสชาติขาดคงตาย
หัวเราโง่เรายอมรับเรียนนั้นยาก
อย่ามาดัดซะให้ยากจะไม่ไหว
ผมเรียนให้จบมอหกจบไวไว
จะได้ไปใช้ชีวิตตามต้องการ
จีพีเอจีพีอาร์อย่าได้ฝัน
รามคำแหงสถาบันอันยิ่งใหญ่
ลูกขุนรามแปดปีเจ๋งจะตาย
แน่กว่าใครปริญญาไซร้ได้เหมือนกัน
รวยมาหน่อยรังสิตเซนต์จอห์นโลด
ราชภัฎเกษมบัณฑิตอย่างที่ฝัน
หอการค้าเอแบคจบเหมือนกัน
ที่สำคัญใช้ชีวิต ให้คุ้มเอยยยยย..........


ขอยกเครดิตให้ AlanT เพื่อนผู้แสนดี มา ณ ที่นี้ ้

No comments: