Monday, September 25, 2006

พิพิธภัณฑ์

ก่อนหน้านี้เราเคยชอบพิพิธภัณฑ์

เพราะมันเป็นที่รวบรวมสิ่งต่างที่เราไม่เคยเห็น และจะไปหาเห็นจากที่ไหนไม่ได้ง่ายๆ

เราคิดว่าการเอาของมาเก็บไว้ในพิพิธภัณฑ์เป็นสิ่งดี

จะได้เป็นการรักษาของ คนก็เข้ามาดูได้

.....

ตอนนี้เราหลงประวัติศาสตร์อียิปต์โบราณ (ไอยคุปต์)

เราชอบที่จะมองรูป สิ่งอันหลงเหลือจากยุคสมัยนั้น

เราชอบวิหาร แต่เราไม่ได้ชอบด้านนอกของพีระมิด

ด้วยอารมณ์เช่นนี้นี่เอง เราได้เข้าไปที่หน้านี้ [จิ้มซะตรงนี้]

และอารมณ์ไม่ชอบพิพิธภัณฑ์ก็บังเกิดขึ้นมา...

....


ตอนนี้เราไม่ชอบพิพิธภัณฑ์

ไม่ชอบเพราะว่า

พิพิธภัณฑ์เอาสิ่งอันหลงเหลือจากอดีตอันน่าหลงไหล หลายๆสิ่ง

มาเก็บไว้..

ที่..ที่ไม่ใช่ของสิ่งนั้น

หีบศพองค์ฟาโรห์

..มิได้มีไว้เพื่อรักษาในตู้กระจก

รูปปั้นซึ่งยืนเคียงคู่กัน

..มิได้มีไว้เพื่ออยู่หลังกรอบกล่องแก้วใส

ให้คนดู แล้วก็เลยผ่าน เป็นเพียงความทรงจำอันจะเลือนไป..

....


เราประสงค์..

อยากจะเห็น..

ซึ่งสิ่งต่างๆอันหลงเหลือจากอดีตกาลซึ่งเราหลงไหล

คงอยู่ ณ แห่งหนนั้น

ที่ซึ่งความทรงจำเคยไหลผ่าน..

แดนไอยคุปต์เคยเจริญรุ่งเรือง..

พระบาทองค์กษัตริย์เคยเหยียบย่างผ่าน..

ที่ซึ่งไนล์หล่อเลี้ยงชีวิต..

..บนผืนแผ่นดินแห่งความทรงจำและตำนาน...

แห่งหนนั้นอันผู้สรรค์สร้างประสงค์จะให้สถิตย์อยู่..

..ตราบชั่วนิรันด์

...

เรื่องเล่าจารึกลง..

ขับขานดังบทกวี..

กล่อมเกล่าผู้คนให้หลงไหล..

ตำนานจากอดีตกาลอันแสนไกล..


...ไอยคุปต์...

No comments: