ว่าง...
ดังว่าไร้ซึ่งทุกสิ่งสรร..
เหนื่อยหน่าย...
เสียสิ้นทุกสิ่งอัน...
ดังว่าไร้ชีวิตก็มิปาน...
ดุจไร้แล้วซึ่งสนใจในโลกหล้า
ดุจชีวาว่างกลวงไร้ซึ่งจิต
ดุจล้าแล้ว หน่ายเหนื่อย ในชีวิต
ดุจวิปริต ไอ้บ้านี่มันคิดตาย
แม่เจ้าโว้ยยยยย!!!!!!!
พับผ่าเสะ! เป็นไรไปอีกฟะ!
มันนอนบนโซฟามากเกินเรอะ! รึมันเครียดบ้าบวมเกิน!
เมื่อเช้าเพิ่งตักบาตร เมื่อวานก็เพิ่งจะอายุสิบหก จู่ๆมันก็เบื่อโลกคิดตายแล้วเรอะ!
ไรฟะ!!
เฮ้อ...... เบื่อโว้ย!!!!!!!!!!!!!
เมื่อไหร่มันจะหายบ้า เป็นคนธรรมดาอย่างที่มันเคยเป็นฟะ!
พับผ่าเสะ ไอ้ประหลาดนี่! เล่นเกมมากเกินเรอะ!
บ้าจริง!
No comments:
Post a Comment