เชื่อมั่นในโชคชะตา และก้าวไปข้างหน้า..

ถึงเพื่อนๆทุกคน ShipHai ทั้งเก้า (รวมข้าพเจ้าด้วย)

ก่อนหน้านี้ ชั้นเคยเสียใจที่ต้องออกจากวงโยมา ..เรื่องนี้.. นอกจากโมแล้วชั้นเคยเล่าให้ใครฟังรึเปล่านะ..?
หลายคนคงจำได้ ชั้นเมื่อสองปีก่อนที่นั่งเงียบไม่ค่อยพูดจาอะไร
แต่ถึงตอนนี้ เมื่อมองย้อนกลับไป
ชั้นไม่เสียใจแล้วล่ะ เผลอๆอาจจะดีใจด้วยซ้ำ
ถ้าตอนนั้นชั้นไม่ได้ออกจากวงโยมา ชั้นก็คงจะไม่ได้มาเจอ และอยู่กับเพื่อนๆในตอนนี้
เพื่อนๆที่ทำให้ชั้นมองเห็นโลกในมุมใหม่ มิตรภาพที่ไม่ต้องมีอะไรมากมายก็ผูกพันเราทั้งหมดเอาไว้ได้

ก่อนหน้านี้ชั้นเคยลองคิดดู สำหรับชั้นแล้ววงโยคืออะไร?
คำตอบที่ชั้นได้ก็คือ สิ่งที่เกิดจากการสอดประสานกันของสิ่งที่ใจชั้นเปิดรับ และสิ่งที่ชั้นให้ความสำคัญมากที่สุด (ถ้าไม่นับครอบครัวนะ)
..ดนตรี และ มิตรภาพ..

ได้อยู่กับเพื่อนๆตลอด ในขณะเดียวกันก็อยู่ท่ามกลางเสียงดนตรี
เข้าค่ายด้วยกัน นอนข้างๆกัน(เป็นพรืด) ร่วมซ้อม ทนแดดทนฝนด้วยกัน
ชั้นเคยคิดว่ามิตรภาพที่เกิดจากสิ่งเหล่านี้คงไม่มีอะไรมาเทียบได้ และถ้าหากไม่ได้มาอยู่ในวงโยจริงๆก็คงไม่มีวันได้สัมผัส

..แต่ชั้นคิดผิด...

ทุกคนทำให้ชั้นได้รู้สึก แม้จะเป็นช่วงที่เราใกล้จะจากกันไปแล้วนี้ก็ตาม
..มิตรภาพไม่จำเป็นต้องมีอะไรมากมาย ไม่จำเป็นต้องอยู่ข้างๆกันยาวนาน ไม่จำเป็นต้องร่วมลำบากด้วยกัน เพียงแค่มีใจ

....ใจที่เปิดรับเพื่อนเข้าไปอยู่ข้างใน ใจที่ปรารถนาดีต่อเพื่อน ใจที่พร้อมร่วมแบ่งปันทุกข์สุขด้วยกัน...
.......ใจรัก.......

อาจไม่ต้องอยู่ด้วยกันตลอดเวลา แค่เพียงอยู่ใกล้ยามต้องการ
เพียงเปิดใจรับ ไม่จำเป็นต้องพูดให้มากความก็เข้าใจกัน
เพียงเชื่อมั่นในแต่ละคน
เพียงแค่ใจนั้นรัก..

หลายคนคงไม่รู้สึกตัวละมั้ง.. แต่อย่างน้อยชั้นก็รู้สึกได้นะ
เพื่อนๆทุกคนของชั้นมีทั้งหมดที่พูดมานี้
ห้องสามทุกคนมี และ ShipHai ก็มีทุกคน

ชั้นไม่เสียใจที่เพิ่งจะมารู้สึกตัวเอาตอนท้ายๆนี้ เพราะอย่างน้อยก็ดีกว่าไม่ได้รู้สึก
แม้จะเสียดายที่จะต้องจากกันไป แต่ชั้นก็จะไม่พยายามหน่วงรั้งเวลาไว้
งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา สักวันเราก็ต้องจากกันไป
..แม้ไม่ใช่เมื่อเรียนจบ สุดท้ายก็ต้องเป็นเมื่อเราหลับไหลลงชั่วนิรันดิ์..
เพียงได้เจอเพื่อนๆ ชั้นก็ดีใจแล้วล่ะ
ชั้นจะเชื่อในโชคชะตานี้ ชั้นจะก้าวต่อไป

ชั้นเพียงแต่เชื่อ... และย้ำเตือนในประโยคเดิมๆนี้....
...ทุกๆสิ่ง จักเป็นจุดกำเนิดของอนาคตงดงามอันยังมองไม่เห็น ณ เบื้องหน้านั้น....


.....เชื่อในโชคชะตา.. เชื่อมั่นในมิตรภาพ..
.....เชื่อในเพื่อนๆทุกคน...

..เพียงเชื่อมั่นในสิ่งเหล่านี้ ชั้นก็ก้าวไปข้างหน้าได้..