ลองถามตัวเอง..

 ถามตัวเองอีกครั้งหนึ่ง.. ถามโดยมิได้ต้องการคำตอบ.. ถามตัวเองว่าใจอยากเลือกการ์ตูนแนวไหน..?

คำตอบหนึ่งเดียวที่ผุดขึ้นโดยมิทันคิด และหยุดยั้งใจให้ถามย้อนตัวเอง

...โลหิต...

..โลหิตอันหลั่งรินแต่เพียงแช่มช้า ไหลลงเพื่อการปกป้อง..


ถามตัวเองจริงๆ เราเคยทนเลือดได้หรือ?

ไม่กลัวเลือดน่ะใช่ แต่ก็รู้ใจตัวเองว่าหากเป็นเลือดอันหมายถึงความตาย เป็นโลหิตอันเจ็บปวด ใจเราหรือจะอาจทนไหว?

แต่แม้จะเป็นอย่างนั้น ทำไมใจเราถึงร่ำร้องถึงแต่คำว่า'โลหิต'นี้...

ท่ามกลางความรู้สึกที่อ้างว้าง ใจเราก็ยังคิดแต่เรื่องอย่างนี้..


ท่านเอย... ข้าจักทำเช่นไรดี...